Ciekawostki Krakowa | przewodnik-krakow

Rezerwacja licencjonowanego przewodnika po Krakowie i okolicach w językach: polski, angielski, hiszpański, włoski, portugalski, francuski, ukraiński, rosyjski, białoruski, niemiecki, szwedzki, norweski, fiński, duński, węgierski, holenderski, czeski, słowacki, japoński, rumuński, chorwacki, chiński, arabski, turecki, hebrajski, grecki, koreański itd…

Wyślij e-mail: info@przewodnik-krakow.net

Lub zadzwoń:

Gosia: + 48 693 602 782
Anita : + 48 602 388 200

MUZEUM LOTNICTWA – zwiedzanie Krakowa z przewodnikiem

W Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie można odnaleźć prawdziwe kolekcjonerskie perełki światowego formatu, także samoloty z tzw kolekcji Hermana Göringa marszałka III Rzeszy oraz dowódcy lotnictwa niemieckiego Luftwaffe. Herman Goering, głównodowodzący Luftwaffe i as lotnictwa niemieckiego z czasów I wojny światowej, oprócz porywczego charakteru, miał wielką pasję – kolekcjonował samoloty. Niektóre budowano specjalnie na jego życzenie. W krakowskim Muzeum Lotnictwa Polskiego jest obecnie ponad 20 eksponatów z tej kolekcji. Podczas angielskich nalotów w 1943 r. bomby spadły również na berlińskie muzeum. Zniszczeniu uległa część samolotów, w tym polskich, zdobytych przez hitlerowców w 1939 roku. To, co ocalało, Niemcy zapakowali na trzy pociągi; jeden z nich został rozładowany w okolicach miejscowości Czarnków w Polsce okupowanej przez Niemców. Maszyny te, już po wojnie, zostały zatrzymane przez polskie władze jako odszkodowanie za straty naszej kultury technicznej spowodowane przez okupanta w latach 1939-45. Później przekazano je do Muzeum Lotnictwa w Krakowie. W zbiorach muzeum znajdują się tak unikatowe samoloty, jak niemieckie bojowe Albatrosy, Halberstadty (stanowiące niegdyś własność dowódcy wojsk lotniczych, gen. von Hoeppnera), latająca łódź konstrukcji Grigorowicza czy brytyjski myśliwiec Sopwith Camel. Podobną kolekcją może się poszczycić tylko kilka muzeów na świecie. Dumą placówki jest też największa w Europie ekspozycja silników, zawierająca 180 eksponatów (najstarszy pochodzi z 1909 r.). W kolekcji muzeum znajdują się takie egzemplarze jak Curtis Expert Hawk II – jeden z dwóch zakupionych przez Niemców po I Wojnie Światowej jako samolot cywilny bez uzbrojenia ponieważ Traktat Wersalski zabraniał Niemcom posiadania lotnictwa wojskowego. Jeden samolot uległ katastrofie, drugi mamy w muzeum. W czasie inauguracji Olimpiady w Berlinie w 1936 samolot ten stanowił jedną z atrakcji. Inny to Halberstadt Cl II: wyprodukowany w Niemczech w 1917 r samolot szturmowy – osobisty samolot gen. Von Hoppnera –jednego z dowódcy lotnictwa niemieckiego, również jedyny z istniejących na świecie…. Zapraszamy do zwiedzania Krakowa z naszymi przewodnikami!

Muzeum AK w Krakowie – zwiedzanie z przewodnikiem

Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa “Nila” w Krakowie już otwarte! A w nim – wyjątkowa na skalę światową ekspozycja.
Muzeum AK jest jedyną placówką na świecie, ukazującą całokształt tematyki związanej z Armią Krajową i Polskim Państwem Podziemnym. Nowa, stała ekspozycja, ma na celu przedstawienie całościowego obrazu polskiego podziemia czasów wojny. Krakowska wystawa ma także pokazywać wyjątkową rolę, jaką odegrała Armia Krajowa, oraz ukazać personalny, prywatny wymiar wojny poprzez losy poszczególnych osób.

Nowoczesna ekspozycja – wzbogacona środkami multimedialnymi – jest podzielona tematycznie. Na parterze zwiedzający mogą poznać historię II RP, przebieg Kampanii Wrześniowej i życie w obozach jenieckich oraz zobaczyć m.in. rekonstrukcję czołgu Vickers (zrobioną m.in. z oryginalnych części z czołgu zniszczonego w 1939 roku) oraz baraki dla jeńców. Natomiast zasadnicza część wystawy dotycząca Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej znalazła się na poziomie -1. Można tutaj nie tylko zobaczyć setki zdjęć i pamiątek, ale też wejść do kadłuba Halifaxa, czy obejrzeć wnętrze rakiety V-2.

Dama z gronostajem – odkrywanie tajemnic z przewodnikiem 🙂

Dama z gronostajem (zwana powszechnie Damą z łasiczką) to obraz namalowany w latach ok. 1483-90 przez włoskiego artystę renesansowego Leonarda da Vinci w Mediolanie. Portret został wykonany w technice olejnej, z użyciem tempery, na desce orzechowej o wymiarach 54,7 na 40,3 cm.

W 1800 obraz zakupił książę Adam Jerzy Czartoryski i sprezentował go swojej matce Izabeli Czartoryskiej. Wystawiany był w Domu Gotyckim w Puławach. W czasie powstania listopadowego wywieziony do Paryża. Pod koniec XIX wieku, około 1880 sprowadzony do Krakowa do tworzonego tam Muzeum Czartoryskich. W 1939 obraz został zagrabiony przez okupantów niemieckich, służył jako dekoracja wawelskiej rezydencji Hansa Franka, a następnie został wywieziony do Niemiec, skąd w 1946 został ponownie sprowadzony do Krakowa.
W czasie nabycia obrazu przez Czartoryskich nieznana była historia ani dzieła, ani też tożsamość modelki. Obecność zwierzęcia uznano za naturalny, dekoracyjny element obrazu.

Tymczasem… Przedstawia on Cecylię Gallerani, kochankę księcia Ludovico Sforzy!

Trzymane przez modelkę zwierzę, nazywane gronostajem, a wcześniej łasiczką, ma złożone znaczenie emblematyczne. Jego grecka nazwa galée zawiera się w nazwisku Gallerani – jest więc nawiązaniem do nazwiska modelki. Zwierzę jest również czytelnym symbolem Ludovica Sforzy, nazywanego przez współczesnych “Ermellino” czyli “Gronostaj”, w nawiązaniu do prestiżowego Orderu Gronostaja, którego był kawalerem, i którego wizerunku używał jako swojego godła. W czasie portretowania Cecylia była w ciąży z Ludovikiem, a prowadzono już pertraktacje w sprawie mariażu Ludovica z Beatrice d’Este; Leonardo da Vinci nie mógł w związku z tym ukazać kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Gronostaj, spoczywający na łonie modelki, jest zawoalowanym przedstawieniem tej sytuacji. Łasiczka może być również pojmowana jako alegoria macierzyństwa, gdyż zgodnie z sięgającą antyku tradycją ułatwiała rozwiązanie. Artysta umieścił zwierzątko w taki sposób, by zakrywało brzemienność modelki (nosiła ona syna Ludovica – Cesare), jednocześnie w symboliczny sposób mówiąc o jej “błogosławionym stanie”.

Co wiecie o Wisławie Szymborskiej?

Wisława Szymborska – polska poetka, eseistka, krytyk literacki, tłumaczka i felietonistka, urodzona 2 lipca 1923 na Prowencie, w powiecie Poznańskim, zmarła 1 lutego 2012 w Krakowie, uznawana jest za jedną z najwybitniejszych postaci literatury i poezji polskiej. Członkini i założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989), członkini Polskiej Akademii Umiejętności (1995), członkini Pen Clubu, członkini honorowa Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury (od 2001r.).
Szczególna wartość jej poezji została podkreślona przez przyznanie jej w 1996 r. Nagrody Nobla. W przemówieniu wygłoszonym w dniu wręczenia Nagrody Nobla padły znamienite słowa: “W Wisławie Szymborskiej Szwedzka Akademia chce uhonorować przedstawicielkę niezwykłej czystości i siły poetyckiego spojrzenia. Poezji jako odpowiedzi na życie, sposobu na życie, pracy nad słowem jako myślą i wrażliwością.”
Wiersze Szymborskiej uchodzą za proste, ale jednocześnie przesiąknięte są głębokim intelektualizmem. Poetka nie sili się na górnolotny język, nawiązuje bezpośredni kontakt z czytelnikiem. Jednocześnie porusza jednak sprawy ważne, filozoficzne, refleksje związane z egzystencją człowieka i jego miejscem w świecie. W jej wierszach świat jawi się jako tajemniczy, nigdy do końca niezgłębiony i ciekawy. Twórczość poetki została przetłumaczona na 42 języki.

Skarby Rembrandta w Polsce

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (ur. 15 lipca 1606 w Lejdzie, zm. 4 października 1669 w Amsterdamie) – holenderski malarz, rysownik i grafik. Uważany powszechnie za jednego z największych artystów europejskich i światowych. Pozostawił po sobie około 300 obrazów olejnych, 300 grafik i około 1000-2000 rysunków. Charakterystyczną cechą jego dzieł jest zafascynowanie efektami światłocienia oraz zamiłowanie do dramatyzmu. Jego twórczość pełna jest duchowej głębi, stąd nazywany jest powszechnie „malarzem duszy”.
W Polsce znajdują się trzy obrazy Rembrandta. „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem”, znany także jako „Pejzaż z miłosiernym Samarytaninem” przechowywany jest w Muzeum Czartoryskich w Krakowie, a dwa pozostałe na Zamku Królewskim w Warszawie. Są to: „Uczony przy pulpicie”, znany też jako „Ojciec żydowskiej narzeczonej” oraz „Dziewczyna w ramie obrazu”, znana jako „Żydowska narzeczona” (nie mylić z innym obrazem o tym tytule z Rijksmuseum; oba powstały w 1641 roku).
„Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem” pochodzi z 1638 roku. Jest jednym z sześciu pejzaży olejnych namalowanych przez Rembrandta. Obraz jest ilustracją przypowieści z ewangelii św. Łukasza o miłosiernym Samarytaninie.W roku 1774 został zakupiony na aukcji w Paryżu przez Jana Piotra Norblina i stąd trafił do Domu Gotyckiego w Puławach do kolekcji Izabeli Czartoryskiej. Po przeniesieniu kolekcji trafił do Krakowa. Stąd w 1939 roku obraz wraz z innymi dziełami został zagrabiony przez Niemców. Po wojnie dzięki staraniom Karola Estreichera wrócił do Krakowa. Obecnie jest eksponowany w Muzeum Czartoryskich.
O ile kwestia autorstwa „Pejzażu z miłosiernym Samarytaninem” nie podlegała wątpliwości, o tyle w przypadku dwóch pozostałych dzieł dopiero w 2006 roku oficjalnie potwierdzono, że namalował je Rembrandt. „Uczony przy pulpicie” lub „Ojciec żydowskiej narzeczonej” oraz „Dziewczyna w ramie obrazu”, dzieło znane także jako „Żydowska narzeczona” albo „Dziewczyna w kapeluszu” to obrazy z 1641. Obydwa dzieła kupił w 1777 król Stanisław August Poniatowski. Płótna umieścił w swojej kolekcji w warszawskim Pałacu na Wodzie w Łazienkach. Po śmierci monarchy obrazy zostały przekazane księciu Józefowi Poniatowskiemu, a w 1813 odziedziczyła je siostra księcia, Maria Teresa z Poniatowskich Tyszkiewiczowa. Dwa lata później zakupił je Kazimierz Rzewuski, który przekazał je córce Ludwice, żonie Antoniego Lanckorońskiego. Odtąd weszły w posiadanie rodziny Lanckorońskich, która rezydowała w Austrii. W 1902 Lanckorońscy urządzili w Wiedniu wystawę, na której „Uczony przy pulpicie” oraz „Dziewczyna w ramie obrazu” znalazły się obok innych obrazów z ich kolekcji, głównie płócien doby renesansu i baroku. Zarekwirowane przez gestapo, w 1947 zostały odnalezione i oddany prawowitym właścicielom, a następnie zabezpieczone w szwajcarskim banku. W 1994 Karolina Lanckorońska przekazała swoją kolekcję w darze dla Narodu Polskiegopodczas wystawy kolekcji Lanckorońskich w warszawskim Zamku Królewskim, i w ten sposób na Zamek trafiły oba dzieła Rembrandta.

Wyślij e-mail: info@przewodnik-krakow.net

Lub zadzwoń:

Gosia: + 48 693 602 782
Anita : + 48 602 388 200